پژوهش حاضر به بررسی سودمندی روشهای ریلیف و دادهکاوی در پیشبینی فرار مالیاتی شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران، با استفاده از دادههای حسابداری و الگوهای درخت تصمیم، در دو حالت بدون انتخاب متغیرها و با انتخاب متغیرها، میپردازد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1384 تا 1394 است و نمونه پژوهش برابر با 1081 سال شرکت میباشد. از روشهای آماری تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون t-test نمونههای مستقل، الگوریتمهای دادهکاوی درخت تصمیم و روش انتخاب متغیر ریلیف برای تحلیل دادهها استفاده شد. دادههای پژوهش با استفاده از نرمافزارهای SPSS و Weka مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج حاصل از الگوریتم ریلیف نشان داد که متغیرهای نسبت سود عملیاتی به جمع داراییها، نسبت بازده داراییها و ارزش بازار شرکت برای پیشبینی فرار مالیاتی مناسبتر از سایر متغیرها هستند. همچنین، نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت در دقت پیشبینی روشهای مختلف درخت تصمیم از لحاظ آماری نیز معنادار است. افزون بر این، نتایج نشان داد در هنگام مقایسه هر یک از الگوریتمها به تنهایی در دوحالت با و بدون مرحله انتخاب متغیر، تفاوت تنها در الگوریتم LMT معنادار بود و در سایر الگوریتمها، اگرچه دقت نتایج بهتر شده بود، اما این دقت از لحاظ آماری معنادار نبود. به عبارت دیگر، استفاده از روش انتخاب متغیر ریلیف، در هر حالتی موجب به بهبود عملکرد الگوریتمها نمیشود.
نمازی, محمد, & صادق زاده مهارلویی, محمد. (1397). بررسی سودمندی روش انتخاب متغیر ریلیف در بهبود نتایج پیشبینی فرار مالیاتی با استفاده از دادهکاوی. پژوهشهای کاربردی در گزارشگری مالی, 7(2), 7-44.
MLA
محمد نمازی; محمد صادق زاده مهارلویی. "بررسی سودمندی روش انتخاب متغیر ریلیف در بهبود نتایج پیشبینی فرار مالیاتی با استفاده از دادهکاوی". پژوهشهای کاربردی در گزارشگری مالی, 7, 2, 1397, 7-44.
HARVARD
نمازی, محمد, صادق زاده مهارلویی, محمد. (1397). 'بررسی سودمندی روش انتخاب متغیر ریلیف در بهبود نتایج پیشبینی فرار مالیاتی با استفاده از دادهکاوی', پژوهشهای کاربردی در گزارشگری مالی, 7(2), pp. 7-44.
VANCOUVER
نمازی, محمد, صادق زاده مهارلویی, محمد. بررسی سودمندی روش انتخاب متغیر ریلیف در بهبود نتایج پیشبینی فرار مالیاتی با استفاده از دادهکاوی. پژوهشهای کاربردی در گزارشگری مالی, 1397; 7(2): 7-44.