افزایش درجه محافظهکاری در گزارشگری مالی و بهبود کیفیت افشای اطلاعات موجب کاهش عدم تقارن اطلاعاتی،کاهش ابهام و در نهایت کاهش هزینه سرمایه سهام عادی میشود. بر این اساس انتظار میرود بین محافظهکاری و هزینه سرمایه سهام عادی رابطه منفی وجود داشته باشد و پایداری این رابطه با افزایش کیفیت افشاء کاهش یابد. برای بررسی تجربی این موضوع دادههای 84 شرکت پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران طی سال های 1382 - 1389 بررسی شده است.برای اندازهگیری محافظهکاری از معیارهای گیولی و هاین1 (2000) و بیور و رایان2 (2000) و برای سنجش کیفیت افشاء از امتیازهای سالیانه کیفیت افشاء که توسط سازمان بورس و اوراق بهادار منتشر میشود، استفاده شده است. همچنین هزینه سرمایه سهام عادی با استفاده از سه معیار 3PEG ایستون4 (2004)، الگوی قیمتگذاری داراییهای سرمایهای و نسبت سود به قیمت برآورد شده است.
یافتههای تحقیق نشان میدهد که بین محافظهکاری و هزینه سرمایه سهام عادی رابطه منفی وجود دارد و پایداری این رابطه تحت تأثیر محیط اطلاعاتی شرکتها است. همچنین یافتههای تحقیق حاکی از توانایی بالاتر نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری سهام بیور و رایان (2000) و معیار ایستون (2004) برای تخمین مدلهای تحقیق است.